Cel i Sens życia
Zbiór wierszy Anny Elżbiety Zalewskiej pt. "Magia snów", przedstawia sens życia człowieka. Autorka dostrzega złożoność ludzkiego bytowania na ziemi. W jej wierszach można doszukać się podobieństwa do tęsknot św. Augusty na w zapisanych w "Wyznaniach": Stworzyłeś nas bowiem dla siebie i niespokojne jest serce, dopóki nie spocznie w Tobie. Jej wypowiedzi są tak proste jak proza życia, a jednocześnie pełne porównań i zaskakujących skojarzeń. Każdy nowy dzień przynosi nowe zdarzenia, które są dla nas dobre lub złe, radosne lub smutne. W wierszu "Raj" autorka stwierdza, że droga do Boga jest trudna i wyboista.
"Nie łatwa jest droga/ do raju/ wyłożona twardym brukiem/ ...a ja czekam na mojego anioła"( Raj, s.20)
Anioł Stróż prowadzi człowieka do Boga po krętych ścieżkach życia, by człowiek nie zbłądził. Ucieka od zła dążąc ku światłości i dobru. "...uciekam ku światłości/ tam, gdzie/ dobro/ przyjaźń/ szlachectwo/ miłość./ Gdzie każdy człowiek/ jest człowiekiem./" (Uciekam, s.ll).
Dąży do Bytu Nieskończonego każdego dnia: "Idę do ciebie/ z księżycowym blaskiem/ zapachem łąk i lasów/ z wiatrem i deszczem/ w chłodzie i mrozie/ z duszą i ciałem/ z moim światłem/ w uderzeniach zegara/ o świcie/ zawsze./" (Moja przysięga, s.17)
W tej wędrówce ludzi i świata dostrzega zaniedbania i błędy, sukcesy i upadki, nikczemność i wyzysk: "Cywilizacja głodu/ i kontynenty pomyślności,/ faryzeusze moralności/ sztuczki pozerów sztuki/ dyktatorzy wolności/ jeźdźcy Apokalipsy/ na łagodnych szlakach limuzyn -/ widziałam to./ Widziałam/ stąpając w chmurach/ głodu, strachu,/ zdrady uczuć i pokera miłości/ wyuzdania na grobach cnoty -/ widziałam jeszcze więcej." (Sny o świecie, s.39)
Czasem droga jest zawiła i prowadzi przez ciemne tunele i bezdroża. Każdy osobiście musi uporać się ze swoim życiem, jego upadkami, grzechami, sukcesami w postaci pięknego życia, zdobytych cnót i rozsianego dokoła dobra. W wierszu pt. "Tunel" tak pisze: "...chcę uporządkować/ zawiłe drogi,/ na których postawiono/ most przeznaczenia/ a wiatr ogarnia/ nasze tunele/ i gdzieś z daleka/ błyszczy światło." (Tunel, s. 23)
To wszystko co czyni człowiek jest zapisywane w księdze uczynków i dokonań każdego człowieka. "Otwieram rano księgę/ na karcie dnia/ tam zapisuje swoje wzloty,/ otwieram księgę o zmierzchu/ by odczytać upadki/ i skradzione chwile,/ aby nocą / przy blasku księżyca/ schować w skrzynce/ sekretnej te moje skarby./" (Księga i życie, s. 15)
Aby dać wskazówki każdemu człowiekowi w drodze do wiecznego szczęścia przyszedł sam Bóg rodząc się w Betlejem. "Ciemnej nocy/ w skalnym korytku betlejemskim/ przyszedł na świat Król Pokoju,/ w dziejach Synów Adamowych/ zaczęło się nowe Królestwo/ którego końca i granic nie będzie./ Gwiazda srebrzysta/ rozświetlała drogę pielgrzymom./ Idą./" ( Grota Bożego Narodzenia, s. 29)
Świadomość przemijania świata, ludzi, że wszystko kiedyś się skończy w postaci nie proszonej wizyty kostuchy, która przychodzi zawsze przed czasem. Jej nie da się przekupić ni złotem, brylantami, dolarami czy Euro. ,Jak zawsze przychodziła/ cicho/ siadała na skraju/ szpitalnego łóżka/ w swoich przystankach/ nie pytana/ gasiła życie./ Próbowano ją przekupywać/ bogactwami tego świata,/ śmiała się szyderczo/ i zabierała/ możnych i mizernych/ pychę i cnotę,/ zło i dobro./ Szła z wysoko uniesioną głową,/ niezależna./ Pomagała jedynie samobójcom./ Czasami widywano jej twarz/ spoza czarnych welonów./ "(Jej wizyty, s.31)
Pełna optymizmu, że będzie sowita nagroda za szlachetne życie, dobre uczynki, słowa, uśmiech i radość życia rozdzielany wokół ludziom znajomym i obcym. Szczęściem będzie się cieszyła nie sama, lecz z innymi szlachetnymi ludźmi: "Zerwałam ostatnie więzy/ aby odkryć/ nowy świat./" (Nowy świat, s.13), "W innym wymiarze/ czasu/ oczekuje mnie szczęście/". (Rumaki moje, s. 8).
"To dobra kraina,/ zamieszkam w niej, nie sama./ "(Dobra kraina, s. 12).
Zdając sobie sprawę, że każdy człowiek jest słaby i nie może polegać tylko na sobie, musi mieć wsparcie z Nieba. Stąd swoje dążenia do Raju wspiera modlitwą kierowaną za pośrednictwem Maryi do Boga: "Modlę się o miłość/ bez niedomówień/ o zdrowie/ dostrzegając pierwsze cienie/ o cierpliwość/ która przebłaga kamień/ o ciepło/ kiedy drżę ze strachu/ o ciszę/ jednocząca nas/ o szczęśliwą drogę/ od domu/ modlę się do ciebie/ Matko./" (Moja mała modlitwa, s.32)
Anna Elżbieta Zalewska, Magia snów, Wydawnictwo Literackie "Fundacja", Poznań 1995.
Ryszard Kalbarczyk